Luis Buñuel'in Le Fantome de la Liberte / Özgürlük Hayaleti filminde sahneler düş mantığında mekandan mekana, zamandan zamana geçerek sergileniyor.
Film, Napolyon döneminde İspanyol vatanseverlerin "Kahrolsun özgürlük!" ve "yaşasın zincirler!" sloganlarıyla kendilerini idam etmek üzere olan idam mangasını kışkırttıkları sahneyle açılıyor. Bu sahnenin hemen bitiminde aslında bu sahnenin hizmetçinin okuduğu kitaptan bir sahne olduğunu anlıyoruz. Sahne tekrar değiştiğinde, parktaki bisikletli küçük kızlara fotoğraflar veren bir adam görürüz; bu fotoğraflar turistik yerlere ait fotoğraflardır. Ancak küçük kız ve hizmetçi eve döndüklerinde, kızın annesi ve babası tarafından bu fotoğraflar pornografik fotoğraflar olarak algılanır. "Simetri hastasıyım" der küçük kızın babası örümceğin yer aldığı çerçeveyi salonda yerleştirirken. Sonra bir binanın tepesindeki tüfekli bir adamın rastgele yoldan gelip geçenleri öldürdüğüne tanık oluruz. Adam serbest bırakılır mahkemede ve kahraman olarak selamlanır. Aslında orada olan ama ailesi, öğretmenleri ve polis tarafından aranan kayıp kızı görürüz bir diğer sahnede. Tüm sahneler arasında en unutulmaz olanı da, şık giyimli bir grup yemek davetlisinin bir yemek masasının etrafında klozetlere oturmuş halde sohbet etmeleridir. Karınları acıktığında utana sıkıla izin isteyip yemek yiyebilecekleri özel küçük bir odaya geçerler ve odanın kapısını kilitleyip tek başlarına yemeklerini yerler. Bu filminde 75 yaşında olan Buñuel, tüm kuralları ve kurumları alt üst ederek halen nasıl huzur bozabileceğini yine görkemli bir şekilde sunmaktadır. Yerleşik düzendeki herşey ters düz olmaktadır.
