Roman, senaryo ve film birbirinden farklılıklar göstermektedir. Şöyle ki; İngiliz oyun yazarı James Vance Marshall'ın romanında çocuklar Amerikalıymış ve uçak kazası sonucunda çöle düşüyorlarmış. Çocuklara yardım eden yerli delikanlı da onlardan kaptığı gribal enfeksyon sonucunda ölüyormuş. Roman senaryoya dönüştürülürken Edward Bond romandaki pek çok şeyi değiştirmiş. Çocuklar Avustralyalı olmuş, çöle babalarının arabası ile gelmişler ve babalarının nedeni belli olmayan acımasız tercihi sonunda çölde mahsur kalmışlar. Nicolas Roeg de Avustralya'da filmini çekerken oyuncularının bol bol doğaçlama yapmalarına izin vermiş. Bu arada, hemen belirteyim, filmin adı bir Aborjin geleneğinden kaynaklanmakta. Avustralya'da 16 yaşına basan Aborjin delikanlıları vahşi tabiatla bütünleşebilmeleri ve hayatta kalmayı öğrenebilmeleri için çölde yolculuğa gönderilirler. "Walkabout" denilen bu ritüeli, anlamını vererek "bilinmeyene gönderme" ya da "çöl gezintisi" olarak Türkçeleştirebiliriz. Filmde, Avustralyalı abla ve küçük erkek kardeşin babalarının sebebi açıklanmayan tercihi sonucunda zorunlu olarak çölde mahsur kaldıklarında, çöl gezintisindeki bir Aborjin gençle karşılaşmalarını ve birlikte neler yaşadıklarını izleriz. Birbirlerinin dilinden anlamadan da bireylerin anlaşabileceği üzerine en güzel örneklerden biri olan film ilkelliğe naif bir övgü, sistemin kısır döngüde savrulan çarklarına da acımasız bir eleştiridir. Küçük erkek kardeşi oynayan oyuncunun yönetmenin oğlu olduğunu not düşerek, karakterlerin hiçbirinin filmde adının geçmediğini belirtmek istiyorum. Her biri gerçekten harikalar yaratıyor filmde. Son olarak, filmde ablanın verdiği kararın elbette beni hiç şaşırtmadığını belirterek noktalıyorum günce notlarımı.
