Adını verdiği bir ada (Sakız Adası) var sakız ağacının, sonra Can Yücel’in güzel şiiri ve Hüsnü Arkan’ın güzel bestesi var…
Sakız Ağacı
O bir sakız ağacıydı, alelade;
Bir gün o yeşil sahile çıktı geldi,
O zaman bu zamandır memnun yerinden;
Seyreder bulutları, göğü, denizi.
Titreşirdi rüzgârla güneşli yaprakları;
Ömür sürdü öyle hoşnut dünyasından,
Aydınlıktan uyku tutmazdı bazı geceler,
Motor sesleri duyulurdu uzaklardan.
Tanrı adını işitmedi ömründe;
İnanmadan da madem yaşanıyor diye,
Rüzgârlı bir kıyıda, sevinç içinde,
Yaşamak dururken düşünmek niye?
Anmadı geçenleri bir defa bile;
Ne uğraşır mesut olan gelecekle?
Bir avare misali, günü gününe,
O bir sakız ağacıydı, yaşadı sade.
Can Yücel
[21 Ağustos 1926 - 12 Ağustos 1999]
Sakızı, kurabiyesi, reçeli, likörü, rakısı, kahvesi, dondurması bir yana “sade” yaşayan sakız ağacının sakızının çok sevdiğim bir de muhallebisi var !
