Benim ilk izlediğim Fassbinder filmi aslında adının duyulmasını da sağlayan 1974 yapımı Angst Essen Seele Auf / Korku Ruhu Kemirir isimli filmidir. Film Faslı göçmen Ali ile kendisinden 20 yaş büyük Alman Emmi Kurowski'nin evliliği üzerine kurgulanmıştır. Almanya'daki kimlik ve göçmen sorunlarına eğilmektedir. Bu filmden zihnimde yer edinmiş bir cümle var ve günceme filmi izlediğim tarih olan 3 Ekim 2007'de de yazmıştım. Das Glück ist nicht immer lustig !
(Mutluluk her zaman keyif vermez !)
Fassbinder oldukça kendine özgü, çok üretken, ilginç bir sinemacı. 37 yıl sürecek kısacık yaşamında hareket ettiği nokta "elimde sadece bu belirli zaman var" ile şekillenmiş ve geride bıraktığı filmlerle aslında uzun soluklu bir yaşam olmuş onunkisi. Sıradan insanların acı repliklerle dolu filmlerini yapmış hep. İkinci izlediğim Fassbinder filmi Händler der vier Jahreszeiten / The Merchant of Four Seasons / Dört Mevsim Satıcısı (Tüccarı) isimli 1972 yapımı film. Seyyar manav olan Hans'ın sıradan öyküsüdür anlatılan. Hor görülen, sevilmeyen, takdir edilmeyen Hans'ın çıkmazları, çareyi ölüm pahasına alkolde arayışı yürek burkar film boyunca.
