Aşağı yukarı izlediğim bütün filmlerinde kafaları karışık kahramanları perdeye aktaran Michelangelo Antonioni’nin ilk dönem filmlerinden itibaren bu geleneğini bozmamış olduğunu görüyorum. Elbette bu filmde senaryonun aslı Pavese’nin romanına dayandığı için kahramanların kafa karışıklığı durumunu Pavese’nin kalemine borçluyuz. O zaman şöyle de bir genelleme yapabiliriz :) İtalya’da herkesin kafası karışık ! İtalyan yazarları ve yönetmenleri de bu durumu çok güzel aktarmış eserlerine.
Torinolu Cesare Pavaese 1949’da yayınlanan Tra donne sole romanında hemen II. Dünya Savaşı sonrasındaki Torino’yu anlatırken, sınıf farklılıklarına da çok zarif bir biçimde yaklaşmış. Tırnaklarıyla kazıya kazıya bulundğu mevkiye ulaşmış olan Clelia adındaki hırslı kadın kahramanın seneler önce ayrıldığı memleketi Torino’ya, bir mağaza açılışı sebebiyle dönüşü ve kaldığı otelde, yan odadaki genç kadının intihara teşebbüsüyle, bir anda kendini Torinolu zengin ve şık kadınların arasında buluvermesini izlerken, 50'ler´in Türk filmlerini anımsamadan da duramadım. Filmin bazı sahnelerindeki diyaloglar eski Yeşilçam filmlerini aratmayacak tarzdaydı doğrusu!
İzlediğim en hoş istasyon sahnelerinden birisiyle nihayetlenirken film, bir Yeşilçam filmi olsaydı "esas kız" mutlaka trenden atlar veya "esas oğlan" hızla koşarak, treni yakalayıp kompartımana atlar diye düşünmekten de kendimi alamadım..!
Bir anda kolaylıkla arkadaş bulup, samimi olabilme yeteneğinin, Kürre-i Arz'ın neresinde olursa olsun, kadınlara mahsus bir durum olduğu gerçeğini bize kanıtlayan bir film olarak, usuma yerleştiriyorum Michelangelo Antonioni’nin Le Amiche filmini.
Önceki Michelangelo Antonioni ile ilintili girdilerim için başlıklara tıklayabilirsiniz.
*Gerçekliğin korkunç bir yanı var...
*Antonioni'nin Yalnızları
*"Gece" Güzeldir!
*Ruh Büzüşmeleri
*Shivaree söylüyor: "Goodnight Moon"
*Bulutların Ötesinde Ne Aranabilir?
*Hayaller...Gerçekler...
*Gazanfer Bilge Otobüsünü Göreceksin!
