28 Eylül 2009 Pazartesi

Mecid Mecidi'nin hüzünlü öyküsü: Bacheha-Ye Aseman


İranlı yönetmen Mecid Mecidi (Majid Majidi)'nin 1997 yapımı Bacheha-Ye Aseman (بچه‌های آسمان) / Children of Heaven / Gökyüzünün Çocukları / Beççahay-ı Asuman = Cennet'in Çocukları = Uçmağ Çocukları filmi, güzel bir düş görünce uyanmak istemezsiniz ya işte tam öyle bir tat bırakıyor usunuzda.

Zehra ve AliAli ve Zehra isimli iki kardeşin ve bir çift ayakkabının öyküsünü anlatıyor bize Mecid Mecidi. Herşey Ali'nin kızkardeşi Zehra'nın ayakkabılarını tamirciden alıp eve dönerken kaybetmesiyle başlıyor. Ali'nin babasının çok kısıtlı kazancıyla yeni ayakkabı alacak durumu yok. Yoksulluklarının fazlasıyla farkında olan iki kardeş hem yeni bir masraf kapısı çıkarmamak hem de babalarından dayak yememek için bu durumu aralarında sır olarak saklamaya karar veriyorlar ve Ali'nin bez ayakkabılarını dönüşümlü olarak kullanmaya başlıyorlar. Ali'nin ayakkabılarını sabahları okula giderken Zehra giyiyor, okuldan eve koşarak dönüyor ve kendisini sokağın başında bekleyen ağabeyine ayakkabıları vererek kendisi terliklere eve dönüyor. Ali de ayakkabıları giyer giymez inanılmaz bir hızla koşarak okuluna yetişmeye çalışıyor. Koş Zehra koş!Koş Ali koş!Okul panosunda atletizm yarışması olduğunu okuyan Ali üçüncü olana verilecek ödüllerden birinin bir çift spor ayakkabı olduğunu öğrenince seçmeleri kaçırmış olmasına rağmen öğretmenine bu yarışmaya mutlaka katılması gerektiğini ağlayarak anlatıyor. Ali atletizm yarışmasında hedefini belirlemiştir; üçüncülüğe razıdır. Kazanacağı yeni spor ayakkabısını kızkardeşine armağan edecektir.
Oldukça anlamlı dersler var filmden çıkarılması gereken... Onca yoksulluklarına rağmen pişirdikleri bir tas çorbayı komşularıyla paylaşan bir aile Zehra ve Ali'nin ailesi. Babaları o kadar çocuklarına düşkün ki bir bardak çayı Zehra'nın elinden içmenin en büyük keyif olduğunu belirtiyor kızına. Ali o kadar gururlu ki öğretmenlerine okula zaman zaman ayakkabı değişimi yüzünden geç kalışını açıklamıyor hiç bir zaman. Zehra'yla inanılmaz bir dayanışma içinde ailelerine ve öğretmenlerine belli etmeden devam ediyorlar 1 çift ayakkabıyı paylaşarak kullanmaya. Zehra, ağabeyinin kaybettiği ayakkabısını okuldaki diğer bir kız öğrencinin ayağında görünce gizlice takip ediyor ama kız çocuğunun ailesinin de zor durumda olduğunu görünce hiçbir şey söylemiyor.

Çok yakınımızdaki farklı bir dünyadan iki onurlu çocuğun, Ali ve Zehra'nın öyküsü derinlerde bir kalp sızısıyla belleğime yerleşiyor.Bacheha-Ye Aseman
Mecid Mecidi = Majid Majidi