><(((*>
><(((*>
><(((*>
><(((*>
><(((*>
><(((*>
Geçtiğimiz Pazar günü, ayıptır söylemesi, canımız hamsi çekti. Çoğu kez balık aldığımız güvenilir bir balıkçıdan, yeni tutulmuş hamsi aldık ve eve geldik. Akşam yemeği için hamsileri hazırlarken, hamsilerle beraber yengeç parçaları ve bir adet denizatı da çıktı balıkçının paketinden! Dip taramayla, trol ağlarla avlanarak balık neslini kuruttular, kurutuyorlar. Bindikleri dalı kesiyor balıkçılar. Denetimsizlik ve para hırsının getirileri! Ya götürüleri?
Boğaz'ın hemen çıkışında, Karadeniz tarafında yakalandığını düşündüğümüz hamsiler arasında, pek küçücük yavruları da vardı...
Denizatı bilhassa, hepimizin içini acıttı. Kızım "Yazık..." dedi. Sevgili(m) kocam da pek bir hüzünlendi ve çocukluğunda yüzdüğü sularda ( - denizatları, pek temiz suları sever -) gördüğü yunusları, denizatlarını anımsadı. Boğaz'dan, İstanbul'dan bahsediyorum! Uzak ve egzotik bir yerden değil.
Çevre kıyımı hepimizin sonunu getiriyor.
Bir zamanlar Boğaz sularındaki denizatları gibi olan İstanbul halkı, günümüzde, şu cenazesini kaldırdığımız zavallı denizatı gibi oldu sanki. Dünya, şehir, çevre ve deniz can çekişmekte! Gezegenimizin en sevimli deniz canlılarından olan bu muhteşem yaratıkları, kızımın çocukları, olası torunlarımız, belki de göremeyecek; ancak fotoğraflardan, videolardan tanıyacaklar.Cenaze töreninden sonra, arka bahçedeki kedilere verdik; yediler denizatını; hamsi artıkları ve yengeç parçalarıyla beraber.
Doğadan gelen, doğaya gider!
Denizatlarının korunmasında bize düşen görevler :
- Kurutulmuş denizatlarını satın almamak!
- Denizatlarına akvaryum balığı muamelesi yapmamak!
- Denizde gördüğümüz denizatlarını yaşadıkları ortamdan ayırmamak ve su yüzeyine çıkartmamak!
- Denizatlarının yaşadıkları alanların bozulmasına izin vermemek!
